حرم امامزاده با تقوا (ع) طهران در میدان تجریش پک پذیرایی ترحیم مشهد قراردارد.مساحت ضریح و بقاع امام زاده پارسا حدود ۳۰۰۰ متر مربع میباشد و تحت عنوان یکی تبارک‌ترین امامزاده‌های اهل ایران شناخته میگردد. فضای امامزاده به نصیب‌های مختلفی تقسیم شد‌ه‌است که بعضی از آن ها سابق می‌باشند و بعضا دیگر در روزگار بعداز انقلاب درست شده‌اند.
تاریخچه بنای امامزاده با تقوا (ع)
امامزاده با تقوا یکی کهن‌ترین بناهای طهران میباشد و احتمال می‌رود در زمان ایلخانی (سال ۷۰۰ ه.ق) تشکیل‌شده باشد. البته داده ها دقیقی درباره اینکه نخستین دفعه چه کسی ضریح حضرت باتقوا را تشکیل داد، در مشت وجود ندارد. در تاریخ آمده میباشد که در سال ۱۲۱۰، یکی فرزندان فتحعلی سلطان قاجار به اسم هلاکو، بنای امامزاده را نوسازی کرد. کاشی‌کاری گنبد و تغییر و تحول درب امامزاده از ضلع جنوبی به ضلع غربی، از اقدامات هلاکو بود. اخوی دیگر هلاکو به اسم شجاع‌السلطنته نیز مسجد، حسینیه و خزینه صحن شمالی امامزاده را تشکیل داد.
در حیاط ورودی بقعه، لوح مستطیلی خشتی وجود داراست که اسم فتحعلی فرمانروا روی آن حک گردیده‌است و عمر آن به سال ۱۲۱۰ بازمی‌خواهد شد. بارگاه مشبک و نقره فام بقعه نیز به وسیله میرزا سعید خان، وزیر کارها خارجه اواخر قاجار، وقف گردیده است.
بعداز شاهزادگان قاجار امامزاده به به عبارتی صورت باقی ماند تا در سال ۱۳۳۸ خیری به اسم حسن فداکار با میزان دارایی فردی خویش، برای ترمیم گنبد امامزاده، مجدد آن را کاشی‌کاری کرد. آنگاه در سال ۱۳۶۸ گنبد به کلی تخریب و تجدید بنا شد. گنبد تازه تعالی‌خیس بود. در دهه ۸۰ نیز گلدسته‌های امامزاده در کنار گنبد قرار گرفت و باطن رواق‌ها نیز آیینه‌کاری شد.
حرم امامزاده با تقوا (ع) طهران در میدان تجریش پک پذیرایی ترحیم مشهد قراردارد.مساحت ضریح و بقاع امام زاده پارسا حدود ۳۰۰۰ متر مربع میباشد و تحت عنوان یکی تبارک‌ترین امامزاده‌های اهل ایران شناخته میگردد. فضای امامزاده به نصیب‌های مختلفی تقسیم شد‌ه‌است که بعضی از آن ها سابق می‌باشند و بعضا دیگر در روزگار بعداز انقلاب درست شده‌اند.
تاریخچه بنای امامزاده با تقوا (ع)
امامزاده با تقوا یکی کهن‌ترین بناهای طهران میباشد و احتمال می‌رود در زمان ایلخانی (سال ۷۰۰ ه.ق) تشکیل‌شده باشد. البته داده ها دقیقی درباره اینکه نخستین دفعه چه کسی ضریح حضرت باتقوا را تشکیل داد، در مشت وجود ندارد. در تاریخ آمده میباشد که در سال ۱۲۱۰، یکی فرزندان فتحعلی سلطان قاجار به اسم هلاکو، بنای امامزاده را نوسازی کرد. کاشی‌کاری گنبد و تغییر و تحول درب امامزاده از ضلع جنوبی به ضلع غربی، از اقدامات هلاکو بود. اخوی دیگر هلاکو به اسم شجاع‌السلطنته نیز مسجد، حسینیه و خزینه صحن شمالی امامزاده را تشکیل داد.
در حیاط ورودی بقعه، لوح مستطیلی خشتی وجود داراست که اسم فتحعلی فرمانروا روی آن حک گردیده‌است و عمر آن به سال ۱۲۱۰ بازمی‌خواهد شد. بارگاه مشبک و نقره فام بقعه نیز به وسیله میرزا سعید خان، وزیر کارها خارجه اواخر قاجار، وقف گردیده است.
بعداز شاهزادگان قاجار امامزاده به به عبارتی صورت باقی ماند تا در سال ۱۳۳۸ خیری به اسم حسن فداکار با میزان دارایی فردی خویش، برای ترمیم گنبد امامزاده، مجدد آن را کاشی‌کاری کرد. آنگاه در سال ۱۳۶۸ گنبد به کلی تخریب و تجدید بنا شد. گنبد تازه تعالی‌خیس بود. در دهه ۸۰ نیز گلدسته‌های امامزاده در کنار گنبد قرار گرفت و باطن رواق‌ها نیز آیینه‌کاری شد.
آیا در آیین اسلام اصل و یا این که اصول ثابتی وجود داراست؟