امامزاده شاهزاده زینب خاتون آهنگران (علیها السلام) از پک پذیرایی ترحیم مشهد نوادگان امام کاظم(علیه السلام) میباشد.این امامزاده کنار روستای آهنگران و در ۳۵ کیلومتری شمال اراک قراردارد. بر روی کاشی خرد محرابی صورت که بر دیوار سمت چپ در دو لنگه شرقی گنبدخانه نصب گردیده، تاریخ اتمام گنبد را ذیقعده سال ۱۰۶۲ هـ.ق قید و معمار آن را حاجی بابامیر تیتر گردیده‌است.
کتیبه فوق ادله بر تجدید بنای سابق الذکر وجود ندارد؛ چون هشت ضلعی مقبره نسبت به گنبد بسیار دیرین‌خیس از زمان صفویه می‌کند. به همین خواسته می‌اقتدار اعلام کرد بنای سابق الذکر در عصر ایجاد شده است. عصر اولیه در غرب از اوایل عصر اسلامی عصر صفویه زمان دوم پس از عصر صفویه تا قاجار. نمای فرنگی بنای غربی امامزاده در نصیب شمالی و غربی دارنده تاق‌نما با قوسهای جناقی میباشد و در نصیب جنوبی دارنده ایوانی الحاقی می باشد.
معماری سازه
بنای غربی در بخش شرقی با یه خرده زاویه متصل به دیواره و فضای غربی و ساختار اساسی الحاقی زمان دوم میباشد. پان اساسی گنبدخانه از دیگر بناهای چهارتاقی تاسی می‌نماید و ساختار مهم آن از خارج نسبت به باطن با یکدیگر متعدد میباشد، چون ساختار بیرونی گنبدخانه به طور مربع میباشد و طرح داخلی این تاثیر هشت ضلعی دو به دو منظم و دارنده کاغذ‌های محرابی صورت عمق‌دار می باشد.
مصالح ساختمانی آن آجر و ملات و گل بوده و جرزها از خشت است. در ورودی مهم اتاق آرامگاه از حیاط الحاقی جنوبی بوده و در شرقی به احتمال کار کشته در عصر صفویه گشوده شد‌ه‌است. از حیث طرح نخستین سازه این امامزاده دارنده گنبدی دوپوشه و گسسته بوده، گنبد نادر‌خیز داخلی و گنبد هرمی بیرونی که به طول ۹ متر از کف پشت بام بوده و دارنده ۱۲ رخنه آجری هست.
درین قرن گنبدسازی به تاسی از موقعیت اقلیمی حوزه و به الهام از کوهستانهای مشرق بر این حوزه هست. در قسمت شرقی عصر دوم در نمای شلع شمالی دارنده طاق‌نما و صحیح شرق که رو به تراس صحن امامزاده گشوده می‌وشد نیز دو تاق نمای دیگر با عمقهای متعدد در طرفین درب ورودی شرقی پیاده سازی گردیده‌است. مصالح کلی تشکیل دهنده نماهای شرقی و غربی عبارتند از آجر، خشت، کاشی، گچ، تیرچوبی، سنگ و ملات گل. این بقاع دارنده تزئینات متنوعی میباشد که عبارتند از: بارگاه چوبی روی قبر امامزاده با گره بندی هشت و چهار ضلعی.
امامزاده شاهزاده زینب خاتون آهنگران (علیها السلام) از پک پذیرایی ترحیم مشهد نوادگان امام کاظم(علیه السلام) میباشد.این امامزاده کنار روستای آهنگران و در ۳۵ کیلومتری شمال اراک قراردارد. بر روی کاشی خرد محرابی صورت که بر دیوار سمت چپ در دو لنگه شرقی گنبدخانه نصب گردیده، تاریخ اتمام گنبد را ذیقعده سال ۱۰۶۲ هـ.ق قید و معمار آن را حاجی بابامیر تیتر گردیده‌است.
کتیبه فوق ادله بر تجدید بنای سابق الذکر وجود ندارد؛ چون هشت ضلعی مقبره نسبت به گنبد بسیار دیرین‌خیس از زمان صفویه می‌کند. به همین خواسته می‌اقتدار اعلام کرد بنای سابق الذکر در عصر ایجاد شده است. عصر اولیه در غرب از اوایل عصر اسلامی عصر صفویه زمان دوم پس از عصر صفویه تا قاجار. نمای فرنگی بنای غربی امامزاده در نصیب شمالی و غربی دارنده تاق‌نما با قوسهای جناقی میباشد و در نصیب جنوبی دارنده ایوانی الحاقی می باشد.
معماری سازه
بنای غربی در بخش شرقی با یه خرده زاویه متصل به دیواره و فضای غربی و ساختار اساسی الحاقی زمان دوم میباشد. پان اساسی گنبدخانه از دیگر بناهای چهارتاقی تاسی می‌نماید و ساختار مهم آن از خارج نسبت به باطن با یکدیگر متعدد میباشد، چون ساختار بیرونی گنبدخانه به طور مربع میباشد و طرح داخلی این تاثیر هشت ضلعی دو به دو منظم و دارنده کاغذ‌های محرابی صورت عمق‌دار می باشد.
مصالح ساختمانی آن آجر و ملات و گل بوده و جرزها از خشت است. در ورودی مهم اتاق آرامگاه از حیاط الحاقی جنوبی بوده و در شرقی به احتمال کار کشته در عصر صفویه گشوده شد‌ه‌است. از حیث طرح نخستین سازه این امامزاده دارنده گنبدی دوپوشه و گسسته بوده، گنبد نادر‌خیز داخلی و گنبد هرمی بیرونی که به طول ۹ متر از کف پشت بام بوده و دارنده ۱۲ رخنه آجری هست.
درین قرن گنبدسازی به تاسی از موقعیت اقلیمی حوزه و به الهام از کوهستانهای مشرق بر این حوزه هست. در قسمت شرقی عصر دوم در نمای شلع شمالی دارنده طاق‌نما و صحیح شرق که رو به تراس صحن امامزاده گشوده می‌وشد نیز دو تاق نمای دیگر با عمقهای متعدد در طرفین درب ورودی شرقی پیاده سازی گردیده‌است. مصالح کلی تشکیل دهنده نماهای شرقی و غربی عبارتند از آجر، خشت، کاشی، گچ، تیرچوبی، سنگ و ملات گل. این بقاع دارنده تزئینات متنوعی میباشد که عبارتند از: بارگاه چوبی روی قبر امامزاده با گره بندی هشت و چهار ضلعی.
انگیزه گودال محراب چیست