امامزاده شاهزاده حسین نظام آباد در پک پذیرایی ترحیم مشهد مجاورت روستای نظامآباد در ۳۵ کیلومتری شمال شهر اراک و در پهنا جغرافیایی ۳۴درجه و یاتزده دقیقه و ۵۰درجه ارتفاع جغرافیایی قرار گرفته میباشد.این سازه مدفن یکیاز نوادگان امام موسی کاظم (ع) میباشد و در حدود۴۰کیلومتری شمال اراک و در کنار جاده آسفالت فعلی، در کنار تپه باستانی احمدآباد جای دارد که سازه به گفته قدیمیان روستا ساختمانی ۷ طبقه بوده میباشد که یک کدام از مرکزها حکومتی سلسلههای قبلی بوده (که تا به اکنون یکسری توشه گزینه نماید و کاو سودجویان قرار گرفته میباشد) و در شرق روستای نظامآباد واقع می باشد.
این جای مقدس دارنده سه حیاط بلندمرتبه، یک حسینیه و گنبدخانههای دو فولدر بر فراز قسمت مهم میباشد که طول هریک از گنبدها ۱۱ متر و قطر آنها ۵/۶ و ۵/۷متر میباشد.بقاع اساسی ۸ضلع داراست، و مشمول دو پوشش آجری از خارج و طاق ضربی گچی از باطن می باشد. پوشش بیرونی ۱۲رکن تاسیس شده که بنای مهم مرتبط با عصر پیش از صفویه و زمانه ایلخانی میباشد. بنای اساسی استوانهای صورت بوده و دو دیواره میباشد که میانه دو دیوار پوک و توخالی میباشد.
قسمت اساسی، سابقترین بخش سازه را تشکیل می دهد و در میان آجرها کاشی نیلی رنگکاری گردیده بر زیبایی آن افزوده و تزیینات آن با کاشی از نوع معرق میباشد. گنبد مهم و ساق آن و همینطور نمای حیاطها و محیط گنبد در هم اکنون تخریب بود که در سال ۱۳۷۴ه.ش به وسیله سازمان به جا مانده فرهنگی استان مرکزی بازسازی و نوسازی گردیدهاست. درب چوبی در فضای ورودی به گنبد اساسی نصب گردیده که حائز اهمیت و بها بسیار بالایی میباشد و با وجود طرحهای گرهکاری گردیده، بین آن اسم میمون امام علی (ع) حک گردیده است.
امامزاده شاهزاده حسین نظام آباد در پک پذیرایی ترحیم مشهد مجاورت روستای نظامآباد در ۳۵ کیلومتری شمال شهر اراک و در پهنا جغرافیایی ۳۴درجه و یاتزده دقیقه و ۵۰درجه ارتفاع جغرافیایی قرار گرفته میباشد.این سازه مدفن یکیاز نوادگان امام موسی کاظم (ع) میباشد و در حدود۴۰کیلومتری شمال اراک و در کنار جاده آسفالت فعلی، در کنار تپه باستانی احمدآباد جای دارد که سازه به گفته قدیمیان روستا ساختمانی ۷ طبقه بوده میباشد که یک کدام از مرکزها حکومتی سلسلههای قبلی بوده (که تا به اکنون یکسری توشه گزینه نماید و کاو سودجویان قرار گرفته میباشد) و در شرق روستای نظامآباد واقع می باشد.
این جای مقدس دارنده سه حیاط بلندمرتبه، یک حسینیه و گنبدخانههای دو فولدر بر فراز قسمت مهم میباشد که طول هریک از گنبدها ۱۱ متر و قطر آنها ۵/۶ و ۵/۷متر میباشد.بقاع اساسی ۸ضلع داراست، و مشمول دو پوشش آجری از خارج و طاق ضربی گچی از باطن می باشد. پوشش بیرونی ۱۲رکن تاسیس شده که بنای مهم مرتبط با عصر پیش از صفویه و زمانه ایلخانی میباشد. بنای اساسی استوانهای صورت بوده و دو دیواره میباشد که میانه دو دیوار پوک و توخالی میباشد.
قسمت اساسی، سابقترین بخش سازه را تشکیل می دهد و در میان آجرها کاشی نیلی رنگکاری گردیده بر زیبایی آن افزوده و تزیینات آن با کاشی از نوع معرق میباشد. گنبد مهم و ساق آن و همینطور نمای حیاطها و محیط گنبد در هم اکنون تخریب بود که در سال ۱۳۷۴ه.ش به وسیله سازمان به جا مانده فرهنگی استان مرکزی بازسازی و نوسازی گردیدهاست. درب چوبی در فضای ورودی به گنبد اساسی نصب گردیده که حائز اهمیت و بها بسیار بالایی میباشد و با وجود طرحهای گرهکاری گردیده، بین آن اسم میمون امام علی (ع) حک گردیده است.